Truien, mutsen, sjaals, vesten en alle winterkleren van wol. Het is één van Janne’s favoriete materialen voor zij hetkanWEL de diervriendelijkheid van wol onder de loep nam. Zij was dan ook in shock toen zij voor het eerst hoorde dat de 1,5 miljoen kilo wol die Nederlandse schapen jaarlijks produceren bijna allemaal (95%) de verbrandingsoven ingaan. Gelukkig is er nu het Hollands Wol Collectief dat hier een stokje voor steekt.
Schapen worden in Nederland gehouden voor hun melk, hun vlees of ze worden als grazers ingezet. De wol van de honderdduizenden Nederlandse schapen is gek genoeg een bijproduct of zelfs restafval. Voor de coronapandemie werd het voor een habbekrats naar China verscheept waar het verwerkt werd. Maar nu zijn de transportkosten zo hoog dat vernietiging van de wol een goedkopere optie is geworden. En dat terwijl je het materiaal niet alleen voor kleding of tapijten kan gebruiken, maar bijvoorbeeld ook voor het isoleren van je huis.
Anders consumeren
Het Hollands Wol Collectief wil van de Hollandse wol weer een hoogwaardig product én een lucratieve business maken. Daar hebben ze wel een andere mindset voor nodig als het gaat om consumeren, want aan hoogwaardige wol hangt een prijskaartje die mensen -dankzij de fast fashionketens- niet meer gewend zijn te betalen. Zo kost een duurzame trui van The Knitwit Stable uit Baambrugge een paar honderd euro. Dat vinden mensen niet goedkoop. Maar het gaat een heel leven mee, dat zijn we niet meer gewend.
Hollands Wol Collectief
Samen met Mirthe Snoek is Janne de Hoop initiatiefnemer van het Hollands Wol Collectief, dat ontstond tijdens een hackathon georganiseerd door de provincie Zuid-Holland en Blue City in Rotterdam. Na de zomer willen ze de eerste 5.000 kilo wol laten verwerken door diverse ondernemers die zich bij het Collectief hebben aangesloten. Zoals de eerdergenoemde The Knitwit Stable, maar ook merken als i-did en Natalie Wool.
Isolatiemateriaal en dakbedekking
Overigens is niet alle wol geschikt voor kleding. Om de mooiste wol te krijgen, moet je de voeding aanpassen en bij grazers blijven regelmatig takjes in de wol hangen. Het kost geld om die wol weer schoon te maken. Toch is het weggooien van deze wol zonde, want je zou er een kant-en-klare voorzetwand van kunnen maken, zo vertelt Walter de Groot van Circuwall, die de wol als isolatiemateriaal wil gebruiken. Terwijl een bedrijf als Nest de wol juist wil gebruiken voor circulaire, voedende dakbedekking op groendaken. Wol heeft een luchtzuiverende werking, is vochtregulerend, geluiddempend, brandvertragend en het isoleert.
Mestkorrels voor in de moestuin
Zelfs de vieze stukjes bij de schapenpoten, die altijd worden weggegooid, hebben een bestemming gekregen. Een fabriek in Haarlem maakt van schapendreadlocks mestkorrels die je als plantenvoeding in de moestuin kan strooien.
Wol is niet de enige industrie die door de mondialisering uit ons land verdwenen is. Zo zijn er bijna geen spinnerijen of weverijen meer, terwijl Enschede tot de jaren ’60 van de vorige eeuw -na Manchester- de grootste textielstad van Europa was. Annemieke Koster werkt met haar weverij Enschede Textielstad hard aan om die industrie weer in volle glorie te herstellen, maar dan wel duurzaam en circulair.