Nederland innoveert en SV Kampong Tennis doet mee: ‘s werelds eerste circulaire tennisbal is een feit. Oude tennisballen als grondstof voor weer nieuwe tennisballen. Renewaball is het bedrijf dat dit gaat doen met de ballen die worden ingezameld. En SV Kampong Tennis behoort tot de eerste 100 tennisclubs die hieraan meedoen! Zij maken dit mogelijk – met de andere Nederlandse tennisverenigingen als pioniers. En met ABN AMRO.
Renewaball is een circulaire tennisbal. Een nieuw concept, een primeur van Nederlandse bodem, waarbij tennisspelers hun versleten tennisballen in een speciale Renewaball-container gooien. Maakt niet uit van welk merk.
Met volgestouwde tassen in de hand kwamen bezoekers van het ABN Amro World Tennis Tournament de afgelopen dagen bij het toernooi aan. Het enthousiasme voor de inzameling was groot: in totaal vonden zeker tienduizend ballen hun weg naar een tweede leven.
De ballen eindigen dus niet, zoals gebruikelijk bij verweesde exemplaren, in de verbrandingsoven. Agricon, gespecialiseerd in het recyclen van grondstoffen, gaat de komende maanden met de ballen aan de slag. Eric Petersen is het brein achter dat proces. Hij vond een manier om delen van een oude bal her te gebruiken en een nieuw exemplaar te maken dat voor 20 procent bestaat uit ‘oude tennisbal’.
De slijtage van een tennisbal bestaat uit een spoor van duizenden plastic microdeeltjes die de polyester/nylon viltlaag bij elke slag loslaat. Die deeltjes belanden meer dan waarschijnlijk op de bodem van de oceaan of een deel van de plasticsoep. Plastic soep verwijst naar de steeds toenemende hoeveelheid plasticvervuiling in de oceaan.
Aan het einde van het leven van een tennisbal belanden er maar weinig op een trekhaak aan het einde van een auto of in de bek van een hond. Het recyclen van een tennisbal is nooit helemaal gelukt: het rubber en het vilt waren praktisch onafscheidelijk. En dat is de reden waarom ongeveer 97% van de tennisballen nog steeds op de vuilnisbelt belanden – en niet bederven. Of natuurlijk bij de afvalverbranding. Onder de viltlaag zit zwart rubber en iedereen die wel eens een autoband heeft zien verbranden weet dat er niets leuks is aan zwart rubber verbranden.
Tennisballen zijn niet in de minderheid. Alleen al in Nederland verbruiken we zo’n 5,5 miljoen per jaar. De US Open verbruikt in zijn eentje 95.000 ballen, Wimbledon 54.000, Roland Garros 65.000 per toernooi.
Verspilling
Slijtage van een tennisbal is niets anders dan een spoor van duizenden plastic microdeeltjes dat de polyester/nylon viltlaag trekt, bij elke klap. De bal wordt kaal, die deeltjes eindigen in de bodem of in de plastic soep. Een enkele tennisbal eindigt op een trekhaak of in de bek van een hond. Maar écht recyclen lukte nooit: het rubber en het vilt waren praktisch niet te scheiden. En daarom eindigt nog altijd zo’n 97% van de tennisballen op de vuilnishoop – en vergaan doen ze niet. Of in de vuilverbranding. Onder de viltlaag zit zwart rubber. Brandend zwart rubber is vanuit milieuperspectief gezien niet fijn.
Keuring
Het is onwaarschijnlijk dat grootheden als Stefanos Tsitsipas met de bal – die officieel Sustainaball heet – gaan spelen wanneer zij opnieuw meedoen aan het Rotterdamse toernooi waar jaarlijks 4.968 ballen gebruikt worden.
Wat kost dat onze vereniging eigenlijk?
Niets. ABN AMRO neemt de kosten van de eerste 100 inzamelcontainers op zich, inclusief het ledigen ervan. En die van ons is één van die 100. Tot 2023. Dat doet de bank omdat men duurzaamheid in de tennissport graag ondersteunt. Daarom maakt ABN AMRO het inzamelen en ophalen van tennisballen, en daarmee in feite de circulaire tennisbal, mogelijk.
