Bij Picnic houden ze van hun klanten en de wereld waarin we leven. Daarom doen ze zo veel mogelijk groen. Ze hebben geen winkels, bezorgen volledig elektrisch en verspillen minder voedsel dan een gewone supermarkt.
Gesloten kringloop
De tasjes waarin ze je boodschappen bezorgen zijn meer en meer gemaakt van oude tasjes. Samen met jou zorgen ze stap voor stap voor een volledig gesloten kringloop. Hoe meer tasjes ze terugkrijgen, hoe minder nieuwe grondstoffen er nodig zijn.
Om goed te kunnen recyclen, is het belangrijk dat er geen ander materiaal tussen het plastic belandt. Het zou daarom fantastisch zijn als je de tasjes schoon weer inlevert bij de Runner. Dan krijgen deze een tweede leven en krijg jij het statiegeld terug.
Schoonheid zit van binnen
Wist je dat hun tasjes met elke recycleronde een beetje lelijker worden? Jonge tasjes zijn nog licht en transparant, bejaarde tasjes worden grauw en rimpelig. Ze zijn misschien niet moeders mooiste, maar bedenk: hoe meer je er ziet, hoe beter ze het samen doen.
Waarom plastic?
Plastic is qua productie en transport veel minder belastend voor het milieu dan bijvoorbeeld papier of katoen. Het probleem zit ‘m in het afval: plastic breekt niet af. Maar als ze voorkomen dat plastic in de natuur terechtkomt, dan is het een betaalbaar, sterk en hygiënisch materiaal.
Door in een gesloten kringloop te recyclen, slaan ze twee vliegen in één klap: ze weten precies wat er met het plastic gebeurt en er zijn steeds minder grondstoffen nodig.
Waarom geen ander materiaal?
Natuurlijk hebben ze ook serieus gekeken naar andere opties, zoals klapkratten of papieren tasjes. Toch hebben ze daar uiteindelijk niet voor gekozen.
Klapkratten
Sommige supermarkten en bezorgdiensten gebruiken klapkratten. Natuurlijk hebben ook zij hier serieus naar gekeken. Toch hebben ze gekozen voor tasjes. Met tasjes kunnen ze meerdere bestellingen combineren in één krat. Zonder tasjes zouden ze met veel halflege kratten in onze autootjes rondrijden. Niet zo efficiënt en duurzaam dus.
Het produceren van hard PP-plastic kost veel energie. Omdat een groot deel van de kratten niet terugkomt, zouden ze regelmatig moeten bijproduceren. Ook kost het schoonmaken van kratten die wél terugkomen veel water, energie en schoonmaakmiddelen. Al met al is dat proces niet duurzaam. Om te zorgen dat de klapkratten weer worden ingeleverd, zouden ze veel statiegeld moeten vragen. Dat zou boodschappen doen bij Picnic een stuk duurder maken.
Papieren tassen
Papier heeft een grotere impact op het milieu dan plastic. Er is veel materiaal, energie en landoppervlak nodig voor de productie van papieren tassen en ze zijn nauwelijks herbruikbaar. Dit in tegenstelling tot een duurzaam geproduceerde plastic tas, die ze samen eindeloos kunnen recyclen. Een ander belangrijk nadeel is dat een papieren tas veel minder sterk is en snel scheurt. En natuurlijk willen ze graag dat je boodschappen heelhuids bij jou aankomen.
Gerecycled papier
Bij gerecycled papier zijn deze verschillen kleiner, maar niet genoeg om de achterstand goed te maken. Bovendien is 100% gerecycled papier niet sterk genoeg om boodschappen in te vervoeren; er moet altijd “verse” papierpulp aan worden toegevoegd.
Katoen
Vergeleken met plastic is de productie van katoen zó belastend voor het milieu, dat het pas na ruim 100 keer hergebruik een positief effect zou hebben. Het is niet verantwoord om boodschappentasjes zo vaak te hergebruiken. Daarvoor zijn hygiëne en voedselveiligheid veel te belangrijk. Ze zouden een katoenen tas maar 10 tot 15 keer kunnen gebruiken en dus viel die optie al snel af.
Bioplastic
Bioplastics worden gemaakt uit bijvoorbeeld zetmeel of suikerriet. Er zijn twee soorten: composteerbaar en niet-composteerbaar. Maar pas op: composteerbaar bioplastic is alleen afbreekbaar in speciale installaties en lost niet gewoon op in de natuur!
Ze hebben een tijdje boodschappen bezorgd in tasjes van bioplastic. Het grote voordeel van deze tasjes was dat ze voor 85% waren gemaakt van suikerriet. Er werden dus minder fossiele grondstoffen voor gebruikt. Toch bleek de ecologische voetafdruk een probleem. De import uit Zuid-Amerika had een veel grotere impact dan ze wilden. Ook konden ze het recyclen niet zelf regelen. Al met al bleek dit proces duur, inefficiënt en niet duurzaam genoeg.
